Προμήνυμα – Σοφία Πόταρη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σαν τ΄αηδονάκι της αυγής το μάτι κλεί στου ήλιου  την χαρά

κι ανάλαφρο πετάει ξωτικό

κι απλώνει την ανασεμιά της γης και την αγάπη της

σε φτεροκόπημα μελωδικό

σηκώνει ανάστημα η μαργαρίτα ντροπαλό

στης πεταλούδας  το γλυκό το χτυποκάρδι

Χυμένη η σαύρα στην ζεστή πάνω της πέτρας την καρδιά

βλογιέται σπλαχνική φωτοβολή

κι η μέλισσα η χρυσή που έχει σιωπηλά παραδοθεί

στης παπαρούνας τ΄ άλικο φιλί

βιάζεται κι αδημονεί για να προλάβει να χαρεί

και του χαμόμηλου το μυροβόλο χάδι

Το αεράκι γέμει με ψιθύρους μυριστούς και πεθυμιές

στης ζαλισμένης μέρας τ’ αποσκιάδι

ένα αποκάρωμα γλυκό τριζοβολά κι όμως θαρρείς

από χρυσό αράχνης το υφάδι

χλωρός ο έρωτας κρυφοκοιτάει γελαστός

στου σύννεφου νυχοπατώντας τη γαλάζια αγκάλη

painting, "Printemps"  1896

by Alphonse Mucha